Rüyalarımdaki O Adam..

Geleceği hayal ediyordum.. Bir kaç yıl sonra nerede, nasıl olacağımı…

Bir adam görmüştüm rüyamda bir hafta kadar önce.. Onu anımsadım.. Onunla evliydim.. Bir bebeğimiz vardı.. Hani deriz ya “rüya gibiydi”  öyle güzeldi..

Adamın yüzünü hiç hatırlamıyorum.. Uyandığımda da hatırlamıyordum.. Ama sevgisini, şefkatini şimdi düşününce bile hissediyorum sanki..

Üzerime nasıl titrediğini… O korumacı tavırlarını… O rüyanın içinde yaşamak istemiştim..

Uyandığımda oksijen boğazımı yaktı sanki..

Düşünüyordum işte şimdi.. Nasıl bir hâlde olacağım bundan bir iki yıl sonra.. İçim acıdı farkettiğimde; bu hâlde olmak istemiyorum..

Şükretmek başka.. Nasip edilen her şeye şükürler olsun.. Fakat bir şeylerin varlığı mutluluk için yeterli değildir belki.. Bir şeylerin yokluğu da keza mutsuzluk sebebi değildir her zaman..

Bir kaç yıl sonra, hatta umarım bir yıl sonra dilediğim hayatta olmayı hayal ediyorum..

Ya da gördüğüm o rüyada…